Miłość Nie Liczy Złego

Najbardziej dosłowne tłumaczenie kolejnej cechy miłości wymienianej w 1Kor 13:5 to fakt, że miłość nie liczy złego, w sensie nie liczy tego co złe a praktycznie nie liczy doznanych krzywd.  Jeżeli irytuje nas złe postępowanie innych ludzi wobec nas, wtedy często to prowadzi do liczenia zła, które nam wyrządzili inni.

Biblia radzi, aby tego nie robić.  Jeżeli będziemy liczyć zło wyrządzone nam przez innych, a tym samym oczekiwać, że złe rzeczy teraz powinny się wydarzyć w życiu tych, którzy nam zło wyrządzili, wtedy nie będziemy mogli być sługami ewangelii.

Wieczerza Pańska – 5

Istnieje tradycja interpretacyjna łącząca treści zawarte w Ewangelii Jana w rozdziale 6 z tym co się wydarzyło w czasie Ostatniej Wieczerzy. W myśl tej tradycji słowa wypowiedziane przez Jezusa a zapisane w 6 rodziale Ewangelii Jana znajdują swoje wypełnienie w elementach Wieczerzy. Przykładowo, kiedy Jezus mówi "Kto spożywa ciało moje i pije krew moją, we mnie mieszka, a ja w nim" (Jn 6:56) zostaje wypełnione w czasie Ostatniej Wieczerzy, kiedy Jezus podaje swoim uczniom chleb i wino, mówiąc, że to jest jego ciało i to jest jego krew. Czy taka tradycja interpretacyjna jest słuszna? Czy rzeczywiście Jezus mieszka w tych ludziach, którzy spożywają chleb i wino? Czy tak naprawdę naucza Biblia?

Miłość Nie Irytuje Się

Kolejną cechą miłości wspomnianą przez Apostoła Pawła jest to, że miłość nie irytuje się, nie ulega irytacji lub nie jest porywcza do gniewu. Chociaż użyty tu grecki czasownik "paroxuno" pojawia się w Nowym Testamencie tylko dwa razy, słowo to występuje kilkadziesiąt razy w Septuagincie, przekładzie Pisma Świętego na język grecki, z którego Koryntianie zapewne korzystali.

Porównanie różnych wersetów z Septuaginty, gdzie występuje to słowo daje nam dość precyzyjny obraz tego, jak wierzący w Koryncie mogli interpretować słowa Pawła, który mówi, że miłość nie irytuje się.

Wieczerza Pańska – 4

W trakcie rozmowy w synagodze w Kafarnaum opisanej w rozdziale 6 Ewangelii Jana, Jezus objawia swoim rozmówcom, że jest chlebem, który zstąpił z nieba.  Tylko ten kto przychodzi do Jezusa i w niego wierzy może się tego chleba najeść.  Innymi słowy ten kto wierzy w Jezusa ten się już najadł tego chleba

W przeciwieństwie do Mojżesza, którego Izraelici traktowali instrumentalnie jako kogoś kto miał zaspokajać ich potrzeby, kogoś kto im np. dawał mannę z nieba, Jezus nie pozwala na to by tak go traktowano mówiąc, że to On sam jest darem, On sam jest chlebem z nieba.

W pewnym momencie tej rozmowy Jezus mówi o tym co On jako żywy chleb zrobi w przyszłości dając życie wszystkim, którzy w niego wierzą.  Właśnie wtedy padają trudne dla Izraelitów słowa o spożywaniu ciała i krwi Jezusa wskutek czego wielu uczniów Jezusa przestaje już z nim chodzić. Jezus mówi, "Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam, jeśli nie będziecie jedli ciała Syna Człowieczego i pili krwi jego, nie będziecie mieli żywota w sobie" (Jn 6:53). Czy wypowiadając te słowa, Jezus zachęca swoich uczniów do łamania przykazań zawartych w Torze, gdzie istnieje wyraźny zakaz spożywania jakiejkolwiek krwi (3 Moj 17:10)?